مقايسه الکترولس نيکل با رسوب الکتريکی نيکل (بخش دوم)
پوشش‌های نيکل-فسفر از طريق روش‌های الکتريکي نيز قابل حصول هستند. در روش‌هاي آبکاري الکترولس و نيز آبکاری الکتريکي، يون‌ها‌ي فلزي موجود در محلول، احياشده و رسوبي از فلز و يا ترکيب جامد بوجود مي‌آيد. تفاوت اين دو روش در منبع تأمين الکترون‌هاي لازم براي انجام عمل احياء است. در روش آبکاري الکتريکي نيکل، الکترون‌ها توسط منبع خارجي تأمين مي‌شوند در حاليکه در روش آبکاری الکترولس نيکل-فسفر اين عمل توسط عامل احياکننده شيميايي تأمين خواهد شد. عامل احياکننده‌اي که عموماً در روش آبکاري الکترولس، مورد مصرف قرار مي‌گيرد هيپوفسفيت سديم است. يون هيپوفسفيت داراي پتانسيل احياکننده 0.9 - ولت بوده و بنابراين نسبت به يون‌ها‌ي نيکل با پتانسيل استاندارد 0.25 - ولت حالت احياکنندگي دارد.
مزاياي پوشش‌های الکترولس نسبت به پوشش‌های رسوب الکتريکی نيکل
1 در روش آبکاري الکتريکي نيکل، از آندهاي نيکلي براي انجام آبکاري استفاده مي‌شود. آندهاي مورد استفاده يکي از منابع ورود ناخالصي‌ها به داخل حمام بوده که در روش الکترولس، حذف خواهند شد.
2 يکنواختي پوشش‌هاي الکترولس نيکل-فسفر بيشتر از پوشش‌هاي رسوب الکتريکي است به‌طوري‌که حتي اگر جسم آبکاري شده داراي شکل پيچيده و ناهموار باشد با اين وجود پوشش بدست آمده از روش الکترولس داراي ضخامت يکساني در کليه قسمت‌هاي جسم است. در روش الکترولس، سطح نمونه به عنوان کاتاليزور عمل نموده و باعث خواهد شد که نيروي محرکه براي احياء شيميايي در کليه قسمت‌های نمونه، يکسان باشد. در حاليکه در روش آبکاري الکتريکي، ضخامت آبکاري شده توسط دانسيته جريان موضعي کنترل شده که اغلب از نقطه‌اي به نقطه ديگر تغيير مي‌کند.
3 پوشش‌هاي الکترولس، عموماً داراي ترکيب شيميايي يکنواخت‌تري نسبت به پوشش‌هاي رسوب الکتريکي نيکل هستند.
4 پوشش‌هاي الکترولس نيکل-فسفر داراي خواص مکانيکي و مغناطيسي يکنواخت تری نسبت به پوشش‌هاي رسوب الکتريکي هستند.
5 پوشش‌هاي الکترولس معمولاً بصورت آمورف بوده و از خلل و فرج کمتري نسبت به پوشش‌هاي رسوب الکتريکي برخوردار هستند.
6 سختي و مقاومت سايشي بدست آمده از پوشش‌هاي الکترولس نيکل-فسفر بيشتر از پوشش‌هاي رسوب الکتريکي است.
7 براي انجام آبکاري الکترولس، نيازي به استفاده از آند و منبع ولتاژ نيست.
8 نتايج آزمايشات خوردگي نشان مي‌دهد که پوشش‌هاي رسوب الکتريکي نيکل-فسفر، مقاومت خوردگي بهتري نسبت به پوشش‌هاي رسوب الکتريکي دارند.
معايب پوشش‌های الکترولس نسبت به پوشش‌های رسوب الکتريکی نيکل
1 روش الکترولس نسبت به ناخالصي‌هاي موجود در حمام و عدم توازن در غلظت محلول حساسيت بيشتري نسبت به روش‌هاي الکتريکي از خود نشان مي‌دهد. بنابراين در اين روش، کنترل حمام از اهميت بيشتري برخوردار است. متأسفانه در حمام‌هاي الکترولس نيکل-فسفر، اين عمل به سادگي حمام‌هاي الکتريکي انجام نمي‌گيرد و با پيشرفت واکنش احياء، ترکيب حمام دائماً تغيير مي‌کند.
2 يکي ديگر از معايب روش الکترولس نيکل-فسفر نسبت به روش الکتريکي، انتخاب ماده مورد استفاده در ساخت تانک آبکاري است؛ چون اولاً بايد قابليت تحمل دماهاي بالا را داشته باشد و ثانياً در حين آبکاري، سطح ظرف به عنوان کاتاليزوري براي انجام واکنش احياء، عمل نکند. اين عوامل بصورت فاکتورهاي محدود کننده در انتخاب جنس ماده مورد استفاده، عمل مي‌‌کنند.
3 در روش آبکاري الکترولس، سرعت آبکاري به آساني قابل کنترل نبوده، در حاليکه در روش آبکاري الکتريکي با تغيير دانسيته جريان آبکاري مي‌توان سرعت آبکاري را تغيير داده و به ميزان دلخواه رساند.
4 در روش آبکاري الکترولس، محدوده دمايي انجام عمليات آبکاري، محدوده باريکي است که اين خود محدوديت‌هايي را براي انجام عمليات آبکاري بوجود خواهد آورد.
5 هزینه تمام شده رسوب الکترولس بدست آمده بالاتر از رسوب الکتریکی است.
در جدول زیر روش الکترولس با الکتریکی مقایسه شده است
الکترولس نیکل اصفهان آبکاری الکترولس
آبکاری الکترولس نیکل فسفر اصفهان شهر اصفهان آبکاری نیکل سخت اصفهان نیکل اصفهان ایده پویان اصفهان نیکل الکترولس اصفهان الکترولس اصفهان اصفهان الکترولس نیکل فسفر نیکل-فسفر اصفهان
