مقایسه ی آبکاری الکترو لس نیکل و آبکاری الکترو لس مس :
آبکاری الکترو لس نیکل و مس با استفاده از محلول های آبی نمک های آنها انجام می شود . محلول های قلیایی برای هر دو فلز به کار می رود و محلول اسیدی نیز ممکن است برای نیکل استفاده شود . عامل اصلی برای این حمام ها مواد احیا کننده و بافر هستند ، مواد پایدار کننده و تسریع کننده نیز ممکن است به حمام ها افزوده شوند . اما بر خلاف حمام های نیکل که از بورو هیدرید و هیپو فسفیت استفاده می شد مواد احیا کننده ای که در حمام های مس به کار می روند فرمالدئید یا هیدرازین هستند . حمام های آبکاری الکترولس مس در دمای اتاق و یا کمی بیشتر از آن به کار می روند این حمام ها تا حدودی نا پایدارند از این رو مواد احیا کننده تا قبل از استفاده از حمام ها به آنها افزوده نمی شوند و بعد از کار با حمام ، آن را دور می ریزند.
حمام های آبکاری الکترولس نیکل را در دمای 60 تا 100 درجه ی سانتیگراد به کار می برند و این حمام ها پیادار ترند. می توان تمام مواد لازم برای این حمام ها را تهیه کرد و در دمای اتاق ذخیره کرد و هم می توان به مدت طولانی با تنظیم ترکیب حمام آنها را به کار برد .در عمل فلز زمینه به عنوان کاتالیزور عمل می کند و با عث می شود تا ماده ی احیا کننده ، یون های مس یا نیکل را احیا کند به طوری که همراه با رسوب ، هیدروژن متصاعد شود.
مس به صورت فلز خالص رسوب می کند و و احتمالا مقداری اکسید مس یک ظرفیتی دارد و سرعت رسوب آن 2 تا 12 میکرون در ساعت است. نیکل همراه با فسفر و یا بران بسته به نوع ماده احیا کننده و با سرعت 12 تا 30 میکرون در ساعت رسوب می کند.
همین طور در مورد نیکل رسوب همزمان فسفر ، باعث افزایش سختی و تردی می شود و در مقایسه با پوشش های خالص الکترولیزی خواص خوردگی را تغییر می دهد. این خواص پوشش های نیکلی را با عملیات حرارتی بعدی می توان بهبود بخشید . چسبندگی پوشش به پیوند شیمیایی و چسبندگی مکانیکی حاصل از زبری سطح بستگی دارد و لایه ی آلیاژی تشکیل نمی گردد مگر آن که با عملیات حرارتی عمل نفوذ صورت گیرد . قبل از آبکاری الکترولس باید عملیات دیگری با دقت روی قطعات انجام شود.
در مورد غیر فلزات نظیر لاستیک ها لازم است که ابتدا سطح غیر فلز را از حالت دافع آب به حالت جاذب آب تبدیل کنیم و سطح را با استفاده از حلال یا حک کاری در اسید ، در حد میکروسکوپی زبر کنیم. پس باید سطح را با کلرور پالادیم حساس کنیم و بشوییم و بعد درون حمام آبکاری شیمیایی نیکل و یا مس فرو ببریم .
ضخامت پوشش های الکترولس چندین میکرون است ، اما پوشش های غوطه وری بسیار نازک هستند و ضخامت آنها معمولا در حد چند نانو متر است.
رسوبات حاصل از حمام الکترولس نیکل از محلول هیپو فسفیت دارای مقداری فسفر است ، علاوه بر آن فلزات دیگری نظیر کبالت ، آهن ، تنگستن ، روی ، به هنگام رسوب نیکل حاصل از حمام الکترولس همزمان با نیکل رسوب می کنند و بالاخره خواص فیزیکی نظیر سختی ، خاصیت مغناطیسی و خواص کششی پوشش های الکترولیزی و الکترولسی با هم فرق دارد. پوشش حاصل از حمام الکترولس بدون اعمال جریان است و سطح فلز پایه باید با یک کاتالیزور آماده شود تا رسوب بعدی صورت گیرد . ماده ی احیا کننده ی موجود در حمام ، روی خواص فیزیکی رسوب تاثیر می گزارد . مثلا گاهی مواد ناشی از اکسیداسیون و احیا در رسوب دخالت می کنند و روی خواص فیزیکی و شیمیایی رسوب اثر می گزارند .
